WILLIAM

 

Luty 1960 – grudzień 1978

 

   Przez pierwszych sześć dni swojego życia William Waters nie był jedynakiem. Miał trzy lata starszą siostrę, rudowłosą dziewczynkę imieniem Caroline. Istniały nagrywane bez dźwięku filmy rodzinne, na których ojciec Williama wyglądał, jakby się śmiał. Był to widok, którego William nigdy więcej nie oglądał. Twarz ojca była radosna, a powodem tej radości był najwyraźniej maleńki rudzielec, który na jednym z filmów naciągał sukienkę na głowę i chichocząc, biegał w kółko. Caroline dostała gorączki i kaszlu, kiedy mama Williama poszła do szpitala, żeby go urodzić. Gdy oboje wrócili do domu, dziewczynka wyglądała już znacznie lepiej, choć nadal paskudnie kasłała, lecz gdy tamtego ranka rodzice weszli do jej pokoju, znaleźli ją martwą w łóżeczku. 

   Kiedy William dorastał, rodzice nigdy nie wspominali o Caroline. Na niskim stoliku w salonie stało jej zdjęcie, do którego chłopiec podchodził od czasu do czasu, żeby upewnić się, że kiedyś rzeczywiście miał siostrę. Rodzina przeprowadziła się do krytego granatowym gontem domu na 10 drugim końcu Newton, na przedmieściach Bostonu. Tam William był już jedynym dzieckiem. Jego ojciec był księgowym, który pracował do późna w centrum miasta. Po tym, jak zabrakło jego małej córeczki, jego twarz nigdy nie była już radosna. Matka Williama paliła papierosy i piła burbon w salonie, czasami sama, a czasami w towarzystwie sąsiadki. Miała kolekcję falbaniastych fartuszków, które wkładała do gotowania, i denerwowała się, gdy któryś z nich pobrudził się lub poplamił.

   – Może nie powinnaś w nich gotować – zauważył raz William, kiedy matka czerwona na twarzy i bliska płaczu próbowała sprać ciemną plamę z sosu pieczeniowego. – Zamiast tego mogłabyś włożyć za pasek ścierkę do wycierania naczyń, tak jak robi to pani Kornet.

   Widząc, że matka patrzy na niego, jakby mówił w obcym języku, dodał:

   – Pani Kornet z  sąsiedztwa? Ze ścierką do wycierania naczyń? 

 

Ann Napolitano, Witaj, piękna.

Otwarte, 2024, 472 strony, ISBN: 9788381353670